2

To "fall" or Not to "fall" ??

Posted by Leela on 5:17 π.μ.

Το έχω δηλώσει επανειλλημένως πως είμαι multi-χασμένη προσωπικότητα, οπότε μου είναι δύσκολο να αποφασίσω αν μια κατάσταση τη γουστάρω πολύ ή τηυ σιχαίνομαι πολύ (το ανάμεσα είναι βαρετό έτσι κι αλλιώς, άρα δεν το συζητάμε ως ενδεχόμενο). Βρίσκομαι λοιπόν τώρα, μέσα φθινοπώρου και δεν μπορώ να αποφασίσω αν μ’αρέσει αυτό που ζω ή οχι..
Γι’αυτό λοιπόν, στα αριστερά της σελίδας θα βρεις ένα ωραιότατο παραλήρημα γκρίνιας για την εν λόγω εποχή, ενώ στα δεξιά όλους εκείνους τους λόγους που μας κάνουν να λατρεύουμε το Φθινόπωρο. Διάλεξε μεριά και ταυτίσου.. Και αν βρεις καμιά καλή δικαιολογία για την επιλογή σου, πες μου κι εμένα να βγω επιτέλους από το αδιέξοδο..

-->
Φθινόπωρο. Είναι ίσως από τις πιο εκνευριστικές περιόδους του χρόνου. Δε μας φτάνει δηλαδή που τελειώνουν οι διακοπές, τα μπανάκια στη θάλασσα και οι ατέλιωτες ώρες ρέκλας στην ξαπλώστρα, πρέπει ξαφνικά να συμβιβαστούμε με κανονικά εώς αφόρητα πιεστικά ωράρια σε δουλειά, σχολές κτλ. Και φυσικά ο αγαπητός mr.Καιρός θεωρεί ότι τα νεύρα μας αντέχουν αρκετά ώστε το πρωί να κάνει παγωνιά, λίγο αργότερα να ανάβει το φούρνο να ψηθούμε, μετά να βρέχει λίγο μην και κολλήσουμε και ξανά πίσω βόλτα στο κρύο. Γιατί σου λέει πως αν δε φύγεις το πρωί από το σπίτι σου με 3 διαφορετικά συνολάκια -για να μπορείς να ανταπεξέλθεις στις χαριτωμενιές του καιρού με αξιοπρέπεια- και 2 ζευγάρια παπούτσια δεν έχει αρκετό γέλιο.. Παιχνίδια δηλαδή, έτσι να έχουμε να ασχολούμαστε.
Το καλύτερο όμως είναι πως με το που μπαίνει ο Σεπτέμβρης ξαφνικά όλοι θεωρούν πως πρέπει να συμμορφωθείς και να μπεις σε ρυθμούς δουλειάς, άγχους, πίεσης και όλα εκείνα τα χαριτωμένα πραγματάκια που σε φέρνουν ακόμη πιο γρήγορα αγκαλιά με πρώτο σου το έμφραγμα! Κάτσε ρε φίλε λίγο να συνέλθουμε. Εγώ λέω να καθιερωθεί το Φθινόπωρο ως μεταβατική περίοδος, όπου το μόνο που θα χρειάζεται να κάνεις είναι να προσπαθείς να ξεπεράσεις το σοκ πως οι διακοπές σου τέλειωσαν και χώρισες και με το μωράκι που έπαιζες όλο το καλοκαίρι.. Γιατί εκτός όλων των υπολοίπων, το Φθινόπωρο είναι και η μεγαλύτερη χαλάστρα εποχή για τις σχέσεις. Με το που τελειώνει το καλοκαίρι, ξαφνικά ο καλοκαιρινός σου έρωτας χάνει όλη τη λάμψη και την ομορφιά του. Το ‘μωρό’ που γνώρισες ξασπρίζει λόγω έλλειψης ήλιου και θάλασσας και έρχεται και εκείνη η ρημαδοστιγμή που επειδή βρέχει πρέπει να μείνεις μαζί του σπίτι και εκεί καταλαβαίνεις πως τελικά δεν έχει και κάτι να σου πει. Διότι άλλο οι τεκίλες στα καλοκαιρινά beach parties, και άλλο μια βραδιά με dvd στο σπίτι. Οκ, η αλήθεια είναι πως δε σε πειράζει και πολύ να τελειώσει μια τέτοια ‘σχέση’, αλλά αν λάβεις υπ’όψιν σου πως εκείνη την περίοδο που εσύ χωρίζεις έξω βρέχει καταρρακτωδώς ή φυσάει τραγικά (γενικώς ο καιρός του Φθινοπώρου είναι ένα χάλι), δε γίνεται να μη σε πιάσει και μια μικρή καταθλιψούλα. Μαζί με τη σχέση πεθαίνει και η διάθεσή σου με λίγα λόγια.. Η οποία δεν είχε και καμιά ελπίδα να μείνει ζωντανή δηλαδή, όταν ξυπνάς το πρωί και βλέπεις σύννεφα παντού λες και ο ουρανός σου κρατάει μούτρα.
Εγώ το αποφάσισα. Κατεβάζω πρόταση.. το Φθινόπωρο να είναι χαριστική περίοδος, όπου τις μέρες εκείνες που θα αποφασίσει ο ήλιος να φανεί να βγαίνουμε κι εμείς από το σπίτι, να βολτάρουμε, να κάνουμε και καμιά δουλίτσα, ενώ όλες τις υπόλοιπες να θεωρείται αναγκαίος ο ύπνος και η τεμπελιά ως το απόγευμα, διότι σιγά μη σηκωθώ από το ωραίο και μεγάλο κρεβατάκι μου για να τρέχω σαν το βλάκα μέσα στη βροχή!!

<--
1η Σεπτέμβρη το δήλωσα στον αέρα της πόλης πως επιτέλους ΦΥΣΑΕΙ. Είμαι αρκετά σίγουρη πως δεν ήμουν η μόνη που είχα απηυδήσει με την αφόρητη ζέστη του καλοκαιριού στην Κρήτη. Μη με παρεξηγήσεις.. λατρεύω τη ζέστη, τον ήλιο και τη θάλασσα ακόμη πιο πολύ, αλλά όταν έχει 45 βαθμούς υπό σκιάν και οι πατούσες σου καίγονται στην άμμο το ξανασκέφτεσαι να αφήσεις το air condition και να πας οπουδήποτε. Τουλάχιστον τώρα κάνεις βουτιές σε φυσιολογικές θερμοκρασίες. Άσε που δε γίνεται και το αδιαχώρητο στις παραλίες και βρίσκεις και ξαπλώστρα (που να βλέπει τη θάλασσα) να αράξεις.
Το καλύτερο όμως του Φθινοπώρου είναι οι βροχές. Οι πρώτες βροχές για την ακρίβεια. Να φανταστείς φέτος το χάρηκα τόσο πολύ που έβρεξε, που έκανα κι εγώ βόλτα στη βροχή μαζί με τα σαλιγκάρια!! Ακόμη πιο γαμάτα, όταν είσαι κλεισμένος σπιτάκι, έξω να ρίχνει καρέκλες, εσύ αγκαλιά με ένα μπουκάλι κρασί, βότκα, τεκίλα (διάλεξε τελοσπάντων) και δυνατά η ανάλογη μουσική.. Εκείνα τα ωραιότατα καταθλιπτικά κομμάτια που κάθε φορά που τα ακούς, χρειάζεσαι ένα μήνα ψυχανάλυση για να συνέλθεις από το σοκ.. Αλλά ακόμη και αν δεν έχεις χρόνο να μείνεις σπίτι σου για να τα κάνεις όλα αυτά λόγω τρελής δουλειάς στο γραφείο, έρχεται και πάλι το Φθινόπωρο να σε σώσει.. Χτυπάς ένα ωραιότατο τηλεφωνάκι στη δουλειά, κάνεις τη φωνή σου να μοιάζει με του Χουζούρη από το Στρουμφοχωριό και αρχίζεις να κλαίγεσαι επειδή σε έπιασε και εσένα εκείνη η άτιμη η γρίπη που κυκλοφορεί κάθε τέτοια περίοδο!! Και voila, την τσίμπησες την αναρρωτική σου ακόμη δε γύρισες από τις διακοπές.. Την οποία αναρρωτική ο βέλτιστος τρόπος να τη χρησιμοποιήσεις είναι μια βόλτα μέσα στη νύχτα στις κοντινότερες παραλίες και αν ρίχνει και καμιά ψιλή βροχούλα ακόμη καλύτερα, έτσι για να δέσει τέλεια το σκηνικό. Μόνο που σε αυτήν την περίπτωση όντως κινδυνεύεις να αρρωστήσεις!! Τουλάχιστον όταν θα γυρίσεις στη δουλειά θα έχεις τα ανάλογα συμπτώματα που ισχυριζόσουν οτι σε κράτησαν σπίτι..
Και να ξαναγυρίσω στο σπίτι, διότι όπως και να το κάνεις το επιβάλλει η αλλαγή εποχής-καιρού-σκηνικού. Δεν υπάρχει πιο χαλαρωτική στιγμή από εκείνη που θα γυρίσεις επιτέλους σπίτι σου για να χουχουλιάσεις (εξειδικευμένος επιστημονικός όρος) με την ησυχία σου. Δεν ξέρω τι έκανες εσύ, αλλά το δικό μου καλοκαίρι ήταν λίγο PartyAllTheTime κατάσταση, οπότε τώρα χρειάζομαι χρόνο να ξεκουραστώ και να απολαύσω αυτήν την εποχή γι’αυτό ακριβώς που είναι.. Οι πρώτες νύχτες που κάνει κρύο και ξυπνάς τουρτουρίζοντας για να βρεις που καταχώνιασες το πάπλωμα.. Τα βράδια με φίλους, ξύδια κι επιτραπέζια στο σπίτι γιατί ξαφνικά δε σου κάνει αίσθηση να βγεις.. Όπως και να το δεις το Φθινόπωρο είναι μια πολύ home friendly εποχή. Σε αφήνει(-αναγκάζει) να εκτιμήσεις το σπιτάκι σου ξανά.


Τελικά όλα είναι ζήτημα οπτικής γωνίας..



*Δημοσιευμένο στο περιοδικό 2morrow, τεύχος Οκτωβρίου 2008

2 Comments


Περί ορέξεως....Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός,αυτή είναι και η μαγεία του πράγματος...Καλό ξεκαθάρισμα με την όντως multi-χασμένη προσωπικότητα σου...


Actually, εγώ νομίζω πως η μαγεία είναι να ψάχνεις να βρεις πόσους διαφορετικούς ανθρώπους έχεις τελικά μέσα σου.. Αλλά έχεις δίκιο, αν ήμασταν όλοι ίδιοι θα μας είχε αφανίσει η πλήξη!
:)

PS. den einai kako na grafoume onoma!

Δημοσίευση σχολίου

Copyright © 2009 Leela's Blog All rights reserved. Theme by Laptop Geek. | Bloggerized by FalconHive.