demons

κοιτάς τριγύρω
-χαμένος
σαν παιδί που ψάχνει το παιχνίδι του
-με λαχτάρα
σα ν'αποζητάς ένα κομμάτι που σου λείπει από το παζλ
-θλιμμένος
σα να μη ζεις αληθινά εκείνη τη στιγμή
-παρατηρώντας
η ζωή σου φεύγει και εσύ δε θέλεις να την κρατήσεις.

Λογικό

μερικά πράγματα είναι χειρότερα από το θάνατο
-ευτυχώς-
για να μπορείς να τα ζεις ξανά και ξανά
-δυστυχώς-

Πώς όμως μπορείς ν'αντικρύσεις τους δαίμονές σου?
μήπως τους φωνάζεις και έρχονται?
μαζεύεις όλη τη δύναμή σου και τους προσκαλείς για μια συνάντηση με τους πιο μύχιους φόβους σου
αλλά αυτοί σε αγνοούν.
καταφτάνουν μόνο τη στιγμή της μεγαλύτερης αδυναμίας σου.
τότε που ρίχνεις το προσωπείο της άμυνάς σου και δεν μπορείς πια να κρυφτείς πουθενά.

Άνοιξε, δειλέ, τα μάτια σου.
κοίμησε τις άχρηστες αισθήσεις σου και δέξου τους στην ψυχή σου.
δώσε τους ό,τι σου ζητήσουν,
φρόντισέ τους σαν καλός οικοδεσπότης,
αγάπησέ τους --άλλωστε είναι οι ΔΙΚΟΙ σου δαίμονες.
εσένα θα βασανίζουν μια ζωή.
δώσε τους μορφή, βάφτισέ τους
και μην τους αρνηθείς το παραμικρό.

μπορείς να τους θυμώσεις, να τους αγνοήσεις, να τους κατηγορήσεις..
αλλά ποτέ μην τους αφήσεις να σου φύγουν.
δικοί σου είναι
εσύ τους έπλασες
μάθε να τους αγαπάς
τους δαίμονές σου